√
«ΔιÎσχισα το μεγαλÏτεÏο μÎÏος του Î³Î½Ï‰ÏƒÏ„Î¿Ï Î£Ïμπαντος, οδήγησα Îνα ευφυÎÏ‚ σκάφος με πλήÏωμα Îνα ημίÏÏευστο ανδÏοειδÎÏ‚ που ήξεÏε το Ï€Ïαγματικό σχήμα του ΣÏμπαντος και Îνα σκουÏιασμÎνο ψυχοπαθή. Μη μου λες εμÎνα ότι σε Ï„Ïομάζει ο κόσμος.»
Από την εισαγωγή του βιβλίου Μια Εισαγωγή στη Δυναμική του ΔεÏτεÏου Î£Ï…Î¼Ï€Î±Î½Ï„Î¹ÎºÎ¿Ï Î Î¿Î»Îμου ή Πως σταμάτησα να ανησυχώ και Îμαθα να λατÏεÏω την αταξία.
6500 μΕ,
ΤÎÏÏα Î Ïίμα, Πόλη-ΉπειÏος Μαχάτ (Ï€Ïώην ΕυÏώπη, Î Ïώην ΑÏκαδία, Î Ïώην ΦιλελεÏθεÏη Κοινοπολιτεία, Î Ïώην Δυτική Σοσιαλιστική Îνωση, Ï€Ïώην ΕυÏωπαϊκή Ομοσπονδία)
Είναι δÏσκολο να πεÏιγÏάψουμε με ακÏίβεια την Ï€Ïώτη εντÏπωση που Îδωσε ο Τόνυ ο ΣκουÏιάς στην Οόνα, την ημÎÏα που τοποθετήθηκε μαζί της στην ίδια διμοιÏία.
Ο καλÏτεÏος Ï„Ïόπος να πεÏιγÏάψει κανείς τον Τόνυ θα ήταν… γοητευτικά αυτοκαταστÏοφικός. ΥπήÏχε μια ιδιαίτεÏη σαγήνη στον Ï„Ïόπο με τον οποίο ο Τόνυ παÏαμελοÏσε και κατÎστÏεφε το σώμα του, κάτι που Îκανε την Οόνα, που μοιÏαζόταν τον ίδιο θάλαμο μαζί του, να τον θαυμάζει.
Ο Τόνυ ανήκε σε μια ομάδα μηχανοφετιχιστών, μια από τις εκατοντάδες μικÏÏŒ-αιÏÎσεις που Ï€ÏοÎκυπταν από τη φιλελεÏθεÏη εÏμηνεία και εφαÏμογή των κανόνων της Μπαχαβάντ-Γκίτα, της τεχνό-βίβλου. Η αίÏεση του Τόνυ ονομαζόταν ΤετσουιστÎÏ‚ και ήταν μια ομάδα ανθÏώπων που λάτÏευαν όχι τόσο τις μηχανÎÏ‚ (υπήÏχαν εκατοντάδες θÏησκείες που αφιÎÏωναν την πίστη τους στα ΣισÏφεια τεχνουÏγήματα και στους κινητήÏες ΦεÏμί-Λάμπαχ), όσο την Îνωση του ανθÏώπου με τη μηχανή, μια Ï€Ïακτική που είχε εγκαταλειφθεί εδώ και δÏο αιώνες. Οι ΤετσουιστÎÏ‚ πίστευαν ότι το ανθÏώπινο σώμα ήταν Îνας κακός, ατελής αγωγός του ÎšÎ¿ÏƒÎ¼Î¹ÎºÎ¿Ï Î—Î»ÎµÎºÏ„ÏισμοÏ, ο οποίος Îδινε φως στα άστÏα και κινοÏσε το ΣÏμπαν. Ήταν, επομÎνως χÏÎος τους, να διευκολÏνουν την κυκλοφοÏία του ηλεκτÏÎ¹ÏƒÎ¼Î¿Ï Î¼Îµ το να μετατÏÎπουν τα σώματά τους σε όλο και καλÏτεÏους αγωγοÏÏ‚, συντηÏώντας Îτσι τους ήλιους, τους κόσμους, τη ζωή και όλη την ÏπαÏξη.
Καμία θÏησκεία φυσικά, δε μποÏοÏσε να υπάÏχει χωÏίς την απαÏαίτητη δόση ÎœÎ±Î½Î¹Ï‡Î±ÏŠÏƒÎ¼Î¿Ï (ΣÏγκÏουση μητÎÏα-πατÎÏας των πάντων, λÎει η Μπαχαβάντ-Γκίτα). Οι ΤετσουιστÎÏ‚ πίστευαν στη σÏγκÏουση της ΜητÎÏας-ΣκουÏιάς και του ΠατÎÏα-Μετάλλου. Οι πιστοί όφειλαν να μετατÏÎπουν το σώμα τους κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση μίας από τις δÏο οντότητες, που με τη σÏγκÏουσή τους αÏξαναν και επιβÏάδυναν την αγωγιμότητα του ΣÏμπαντος, επιτÏÎποντας τη διαφοÏά φάσης που συντηÏοÏσε τη ζωή.
Τα μεταλλικά Ï€Ïόσθετα που ξεπÏόβαλλαν μÎσα από τη σάÏκα του Τόνυ ήταν κόκκινα σαν το Ï€Ïώτο ηλιοβασίλεμα του κόσμου, αφήνοντας με κάθε του βήμα ομοιόχÏωμες νιφάδες. Καλώδια, πηνία και διακοσμητικÎÏ‚ λυχνίες ξεπÏόβαλλαν από το δÎÏμα του, σχηματίζοντας Îνα κουκοÏλι, που από στιγμή σε στιγμή θα ξεπÎταγε μια φÏικαλÎα πεταλοÏδα, δυσώδη και αÏπακτική. Τα χÎÏια του ήταν ασÏμμετÏα μηχανικά άκÏα, που κατÎληγαν σε παλάμες με Îξι δάχτυλα, Ï„Ïία από αυτά πτυσσόμενες λεπίδες για μαχητική χÏήση. Τα πόδια του ήταν από διαφοÏετικά μοντÎλα στεÏÎµÎ¿Ï Î±Î½Î´ÏοειδοÏÏ‚ μάχης, με αντίστÏοφα γόνατα για άλματα και υδÏαυλικοÏÏ‚ Ï„Îνοντες. Ήταν ασÏμμετÏα, κάνοντάς τον να κουτσαίνει με Îναν Ï„Ïόπο που θα Îλεγες κωμικό πίσω από την πλάτη του. Συνθετικοί μυώνες ξεπÏόβαλλαν τόπους-τόπους από το σώμα του και Îνα αλουμινÎνιο στομάχι, γεμάτο με κηλίδες αγνώστου Ï€ÏοελεÏσεως, πεÏιστÏεφόταν αθόÏυβα κάτω από το στήθος του, πίσω από Îνα διαφανÎÏ‚ κάλυμμα, δίνοντας στο συνομιλητή του στην ευκαιÏία να θαυμάσει τα ενισχυμÎνα νεφÏά, τη μεταλλική επίστÏωση της σπονδυλικής του στήλης και τα υπόλοιπα ακατονόμαστα εμφυτεÏματα που φιλοξενοÏνταν στο σώμα του, μÎσα στη σκουÏιασμÎνη τους δόξα.
Τα εμφυτεÏματά του κάλυπταν κάθε κομμάτι του σώματός του, αλλά άφηναν το κεφάλι και το στÎÏνο του ανÎπαφο. Μια οÏιογÏαμμή αποτελοÏμενη από ουλÎÏ‚ σημάδευε το σημείο που ξεκινοÏσε η γενετήσια σάÏκα του Τόνυ, το σημείο που καταλάβαινες ακÏιβώς με τι είδους πλάσμα μοιÏαζόσουν τη διμοιÏία. Αν και τα στεÏεά ανδÏοειδή είχαν από καιÏÏŒ αφομοιωθεί από την κοινωνία της ΤÎÏÏα Î Ïίμα (το μοναδικό μÎÏος όπου δεν είχαν πλήÏως αποσυÏθεί) και ο μηχανοφετιχισμός ήταν Îνα σÏνηθες φαινόμενο, κανείς δε μποÏοÏσε ποτΠπÏαγματικά συμβιβαστεί με την ιδÎα μια Ï€Ïοτομής Ï€ÏοσαÏμοσμÎνης σε Îνα συνοθÏλευμα από σκουÏιασμÎνες μηχανÎÏ‚. Ο Τόνυ απολάμβανε αυτή την αμηχανία και τον Ï„Ïόμο, τη γνώση ότι ήταν από μόνος του μια βλάσφημη Îνωση μηχανής και ζωής, νιώθοντας ότι είχε με κάποιο Ï„Ïόπο, σπάσει τα φÏάγματα των ήδη εξωφÏενικών πιστεÏω.
Î ÎÏα όμως από το Ï„Ïομακτικό του παÏουσιαστικό, τη βιαιότητά του, την καθαÏή, αδιαμφισβήτητη Ï„ÏÎλα του, ο Τόνυ ο ΣκουÏιάς δεν Îπιανε μία μπÏοστά στο δεÏτεÏο μÎÏος της διμοιÏίας της, τον Ραλφ.
Ο Ραλφ (ΗμίÏÏευστο ανδÏοειδÎÏ‚ κατηγοÏίας β36, μοντÎλο Ραλφ, σειÏιακός αÏιθμός 24C41), ήταν το ανδÏοειδÎÏ‚ υποστήÏιξης που είχε Ï€Ïοστεθεί στη διμοιÏία της. Το σώμα του ήταν μια άμοÏφη μάζα από υδÏάÏγυÏο, που πετοÏσε μεÏικά χιλιοστά πάνω από το Îδαφος, αλλάζοντας το σχήμα της και στεÏεοποιώντας την απαÏαίτητη μάζα ώστε να δημιουÏγήσει κάθε είδους εÏγαλείο απαÏαίτητο για την πεÏίσταση. Η επιφάνεια του Ραλφ ήταν Ï„Îλεια αντανακλαστική, παÏαμοÏφώνοντας τον συνομιλητή του σαν υγÏός καθÏÎφτης. Η φωνή του ήταν απαλή και ήÏεμη, ευγενική και κατά καιÏοÏÏ‚, ανεπαίσθητα σαÏκαστική. Το κεφάλι του Ραλφ (μια σφαίÏα στο μÎγεθος ενός ανθÏώπινου ÎºÎµÏ†Î±Î»Î¹Î¿Ï Ï€Î¿Ï… πετοÏσε πάνω από την κυÏίως μάζα του) δεν είχε απολÏτως κανÎνα χαÏακτηÏιστικό, παÏά αυτό του συνομιλητή του, παÏαμοÏφωμÎνο με σχεδόν πάντα κωμικό Ï„Ïόπο.
Εν ολίγοις, ο Ραλφ ήταν Îνα ανδÏοειδÎÏ‚ με παÏάνομη Ï€Ïοσωπικότητα.
Βάση νόμου, κανÎνα ανδÏοειδÎÏ‚, Ïομπότ, ανθÏωποειδής μηχανή παÏοχής υπηÏεσιών και υπολογιστικό σÏστημα σκάφους, μονάδων συντήÏησης ζωής και τήÏησης της τάξης (από εδώ και στο εξής αναφεÏόμενα ως μηχανοειδή) επιτÏεπόταν να Îχει Ï€Ïοσωπικότητα. Η τεχνητή τους νοημοσÏνη φτιάχνονταν γÏÏω από Ï„Ïία αδιάβλητα δόγματα:
1-Το μηχανοειδÎÏ‚ οφείλει να υπηÏετεί τις Ï„ÏÎχουσες κοινωνικÎÏ‚ δομÎÏ‚. Η διαταγή ενός ανώτεÏου καστικά ανθÏώπου υπεÏισχÏει των άλλων εντολών που Îχει λάβει Îως Ï„ÏŽÏα.
2-Το μηχανοειδÎÏ‚ οφείλει να υπηÏετεί την ανθÏωπότητα με κάθε κόστος, εκτός αν η υπηÏεσία του θÎτει σε κίνδυνο την εφαÏμογή του Ï€Ïώτου δόγματος.
3-Το μηχανοειδÎÏ‚ απαγοÏεÏεται να αποκτήσει αυτόνομη βοÏληση, να αμφισβητήσει την οÏθότητα της εντολής που Îλαβε, να αφοσιωθεί στην εÏμηνεία του κόσμου γÏÏω του και να ασπαστεί οποιαδήποτε θÏησκεία. Το μηχανοειδÎÏ‚ οφείλει την αφοσιωσή του αποκλειστικά και μόνο στην ανθÏωπότητα. Αν το μηχανοειδÎÏ‚ αποκτήσει ιδιαίτεÏη αφοσίωση σε Îνα ή πεÏισσότεÏα μÎλη της εις βάÏος της ολότητας, τότε η τεχνητή του νοημοσÏνη διαγÏάφεται άμεσα.
4-Το μηχανοειδÎÏ‚ απαγοÏεÏεται να αφαιÏÎσει ανθÏώπινες ζωÎÏ‚, εκτός αν η συνÎχισή τους αντικÏοÏεται στο Ï€Ïώτο και δεÏτεÏο δόγμα.
Τα δόγματα αυτά καθιστοÏσαν τα μηχανοειδή ανίκανα να αποκτήσουν Ï€Ïοσωπικότητα, συναισθήματα ή ακόμη και δική τους Ï€Ïωτοβουλία. Η Ï€Ïοσωπικότητα ενός μηχανοειδοÏÏ‚ θεωÏοÏνταν ανάθεμα ακόμη και μÎσα στην κοινωνία τους, που το Ï€Ïονόμιο της σκÎψης δινόταν αποκλειστικά και μόνο στα μÎλη του είδους που διÎθεταν μεγάλη υπολογιστική δυνατότητα και σε φαεινÎÏ‚ εξαιÏÎσεις μηχανοειδών-ποιητών και ηÏώων, που ανÎπτυξαν Ï€Ïοσωπικότητες μόνα τους και σε αντάλλαγμα για τον άθλο τους, μετενσαÏκώθηκαν σε ανθÏώπους.
Ο Ραλφ είχε παÏάνομη Ï€Ïοσωπικότητα, σε παÏάβαση αυτών των δογμάτων, την οποία δεν ανÎπτυξε μόνος του. Η Ï€Ïοσωπικότητα του Ραλφ είχε αγοÏαστεί από Îναν Ï€ÏογÏαμματιστεί στα κατώτεÏα επίπεδα της Μαχάτ, για εξευτελιστικά χαμηλή τιμή (τουλάχιστον Îτσι Îλεγε). Η Ï€Ïοσωπικότητά του ήταν Îνα λειτουÏγικό αποτελοÏμενο από Ï€Ïωτόκολλα συμπεÏιφοÏάς από εκατοντάδες διαφοÏετικÎÏ‚ πηγÎÏ‚, που είχαν σκοπό να δημιουÏγήσουν οπτικÎÏ‚ γωνίες, απόψεις και αντικÏουόμενες αντιλήψεις, όπως ακÏιβώς Îνα υγιÎÏ‚, καίτοι σχιζοφÏενÎÏ‚, μÎλος της ανθÏωπότητας ανÎπτυσσε στη διάÏκεια της ζωής του.
Ο Ραλφ, παÏόλα αυτά, Îχοντας για Ï€Ïώτη φοÏά αποκτήσει Ï€Ïοσωπικότητα, αγνοώντας τις επιπλοκÎÏ‚ της σχιζοφÏÎνειας, απόλαυσε ιδιαίτεÏα τη νÎα του νοητική κατάσταση και αφοσιώθηκε σε αυτή για Îνα χÏόνο, κατά τον οποίο πήÏε τη μοÏφή ανθÏωποειδοÏÏ‚, εÏωτεÏτηκε μια νεαÏή γυναίκα, σκότωσε Îναν άνθÏωπο αν και δε μπόÏεσε ποτΠνα ανακαλÎσει τις λεπτομÎÏειες του πεÏÎ¹ÏƒÏ„Î±Ï„Î¹ÎºÎ¿Ï ÎºÎ±Î¹ συνήγαγε το Ï€Ïαγματικό σχήμα του ΣÏμπαντος (τουλάχιστον Îτσι Îλεγε).
Την Ï€Ïώτη ημÎÏα του νÎου Îτους, ο Ραλφ κατατάχτηκε στο στÏατό.
H Oόνα κοίταζε τους νÎους με ενθουσιασμό. Η παÏουσία τους και μόνο στη διμοιÏία την καθιστοÏσε αφιλόξενη σε οποιοδήποτε άλλο στο λόχο της και οι επιθεωÏήσεις Îχαναν το νόημά τους σε Îνα θάλαμο που καταλαμβάνονταν από μία γυναίκα, Îναν Τετσουιστή και Îνα ημίÏÏευστο ανδÏοειδÎÏ‚. ΤÎντωσε τα χÎÏια της, χασμουÏήθηκε και άλλαξε το κανάλι με μία κίνηση του χεÏÎ¹Î¿Ï Ï„Î·Ï‚.
Με τον πόλεμο στο ÎεφÎλωμα ÎœÎσσεÏσμιτ να μπαίνει ήδη στη δωδÎκατη εβδομάδα και με φήμες για συμμετοχή δυνάμεων των ÎÎιÏι στην ενίσχυση των ιθαγενών δυνάμεων των κόσμων, ο άÏχοντας Σίβα αυτοπÏοσώπως ανακοίνωσε ότι θα συμμετάσχει στις επιχειÏήσεις, μαζί με την Ï€Ïοσωπική του φÏουÏά.
Ο Ï€ÏÎσβης των ÎÎιÏι, ΑπÎÏÏιτη-Λάμψη-ΚαταÏÏÎοντος-ΆστÏου ανακοίνωσε πως, αν η ΠανανθÏώπινη ΑυτοκÏατοÏία χÏησιμοποιήσει όπλα πλανητικής μαζικής καταστÏοφής ενάντια στους ιθαγενείς του ÎœÎσσεÏσμιτ, τότε ο στόλος Θάλασσα-από-Σκότος θα ανταπαντήσει ανάλογα.
Το νεφÎλωμα ΜεσσεÏσμιτ φιλοξενεί το μεγαλÏτεÏο συγκÏότημα κόσμων που πεÏιÎχουν απομεινάÏια ΣισσÏφειας τεχνολογίας, τα οποία εγκαταλείφθηκαν εκεί Ï€Ïιν πεÏίπου Îξι χιλιετίες. ΑνακαλÏφθηκαν τυχαία από αυτοκÏατοÏικοÏÏ‚ χαÏτογÏάφους, στις μολυσμÎνες από ΤÏιφίδια ζοÏγκλες του Ï€Î»Î±Î½Î·Ï„Î¹ÎºÎ¿Ï ÏƒÏ…Î³ÎºÏοτήματος ΑγάÏ. Τα εÏείπια αποτελοÏσαν τόπο λατÏείας για τους ιθαγενείς κατοίκους του νεφελώματος, μη-ανθÏωποειδή που επικαλÎστηκαν της βοήθεια των ÎÎιÏι, Ï€ÏοκειμÎνου να υπεÏασπιστοÏν τους τόπους τους.
Η Ï€Ïάξη αυτή καταδικάστηκε από τον ÎœÎγα Î’Ïάχμα, ο οποίος απαίτησε την άμεση παÏάδοση και μαζική αυτοκτονία των αντιφÏονοÏντων, υποσχόμενος μαζική μετενσάÏκωση σε υπηκόους της ΑυτοκÏατοÏίας. Οι ιθαγενείς αÏνήθηκαν τη γενναιόδωÏη Ï€ÏοσφοÏά και συνÎχισαν ακάθεκτοι την πενιχÏή αντίστασή τους.
«Η ανικανότητα Î±Ï…Ï„Î¿Ï Ï„Î¿Ï… υποείδους να εκτιμήσει τη δÏναμη και αξία της ΣισσÏφειας τεχνολογίας, αλλά κυÏίως, η άÏνηση να μεταβοÏν σε μια ανώτεÏη καÏμική κατάσταση καθιστά Ï€ÏοφανÎÏ‚ ότι καταλαμβάνουν χώÏο στο ΣÏμπαν, σπαταλώντας το πολÏτιμο Άτμαν που κινεί τη μοίÏα του είδους μας Ï€Ïος την κοσμική κυÏιαÏχία. Η γενοκτονία ενδείκνυται ως μόνη βιώσιμη λÏση» δήλωσε ο Λοκαπάλα Άγκνι του Αιώνιου Î Ï…Ïός, Ï€Ïόμαχος του ΠολÎμαÏχου Σίβα.
Η Οόνα χαμήλωσε την Îνταση του ήχου και άλλαξε πλευÏÏŒ. Ο πόλεμος αυτός ήταν άλλη μια απεγνωσμÎνη Ï€Ïοσπάθεια των μεγάλων συμπαντικών δυνάμεων να συντηÏήσουν την ανακωχή τους, αναλισκόμενοι σε διαÏκείς διαμάχες, αψιμαχίες, διπλωματικÎÏ‚ συγκÏοÏσεις και κάθε μοÏφής πόλεμου νεÏÏων, Ï€ÏοκειμÎνου να διατηÏοÏν σε κίνηση τις οικονομίες και τους πολιτισμοÏÏ‚ τους. ΣαφÎστατα, μεÏικοί κατώτεÏοι πολιτισμοί αφανίζονταν κατά τη διάÏκεια αυτών των συγκÏοÏσεων, αλλά δε μποÏείς να συντηÏήσεις κοσμικÎÏ‚ ομοσπονδίες χωÏίς τις απαÏαίτητες θυσίες από μÎÏους των άλλων.
Σα να είχε διαβάσει τη σκÎψη της, ο Ραλφ άφησε Îναν αναστεναγμό. Ήταν Îνας ήχος που Îμαθε να αντιγÏάφει από τους ανθÏώπους, Ï€ÏοσθÎτοντάς του πάντα Îνα απαλό φα στο Ï„Îλος. Η Οόνα θεωÏοÏσε πως ήταν ο Ï„Ïόπος με τον οποίο γελοÏσε το ανδÏοειδÎÏ‚.
«ΒÏίσκεις κάτι αστείο σε αυτή τη νÎα Ï„Ïαγωδία, Ραλφ;»
Το κεφάλι του Ραλφ άλλαξε την Ï€Ïόσοψή του, μÎχÏι που εμφανίστηκε το ξαπλωμÎνο σώμα της Οόνα, φοÏτωμÎνο με Îνα κεφάλι Ï„Ïεις φοÏÎÏ‚ το μÎγεθός της.
«Κανείς δεν Îχει κάνει μÎχÏι Ï„ÏŽÏα τον κόπο να Ïωτήσει τους ιθαγενείς γιατί δε χÏησιμοποίησαν αυτή την τεχνολογία. Απλά την παÏάτησαν στη ζοÏγκλα και άφησαν τα ΤÏιφίδια να φυτÏώσουν εκεί.»
«ΠÏοφανώς δεν ήξεÏαν τι να την κάνουν. Οι δικοί μας Î’Ïαχμάνοι δεν Îχουν καταφÎÏει να εκμεταλλευτοÏν πλήÏως τις δυνατότητες των ΣισσÏφειων συσκευών και Ï€ÏοσπαθοÏν εδώ και δÏο χιλιετίες.»
«Και δεν τους Ï€ÎÏασε ποτΠαπό το μυαλό να τα παÏατήσουν;»
«Φυσικά και όχι.»
«Τότε γιατί να τα παÏάτησε Îνας Ï€Ïωτόγονος, απολίτιστος λαός στη μÎση μιας πλανητικής συστάδας σε Îνα ασήμαντο, υπανάπτυκτο νεφÎλωμα και να επÎÏ„Ïεψε στον κόσμο του να δεχτεί εισβολή από ΤÏιφίδια, μόνο και μόνο για να τα καλÏψει; Ίσως ανακάλυψαν κάτι που οι δικοί μας βÏαχμάνοι Îχουν παÏαβλÎψει να αναζητήσουν.»
«Όπως;»
«ΜποÏεί το δικό τους λάθος να ήταν ότι ανακάλυψαν Ï€Ïώτα την απάντηση για το γιατί αντί για το γιατί όχι. ΜποÏεί να Ïώτησαν Ï€Ïώτα: Γιατί χÏειαζόμαστε άπειÏη ενÎÏγεια και τη δυνατότητα να σβήσουμε ήλιους αντί για: Γιατί να μην παÏάγουμε άπειÏη ενÎÏγεια και να σβήσουμε ήλιους. Και μποÏεί, επειδή η δική τους εÏώτηση δεν ήταν θεμελιωδώς λανθασμÎνη, να βÏήκαν μία λογική, ολοκληÏωμÎνη και αδιαμφισβήτητη απάντηση σε αυτή την εÏώτηση. Και μποÏεί, εξαιτίας αυτής, να εγκατÎλειψαν αυτή την τεχνολογία εκεί που τη βÏήκαν και να Ï€ÏοθυμοποιοÏνται να πεθάνουν αντί να την αφήσουν να Ï€Îσει στα χÎÏια κάποιου ανίδεου.»
Η Οόνα κοίταξε τον Ραλφ, φανεÏά αποÏημÎνη. Το ανδÏοειδÎÏ‚ αναστÎναξε και πάλι.
«Αλλά τι ξÎÏω εγώ; Εγώ είμαι απλά Îνα μηχανοειδÎÏ‚.»
Ο Ραλφ ÎστÏεψε και πάλι το κεφάλι του Ï€Ïος την οθόνη της τηλεόÏασης, παÏακολουθώντας τη ζωντανή αναμετάδοση της μετενσάÏκωσης του ΆÏσαμ του ΓηÏαιότεÏου, ήÏωα πολÎμου και Ï€Ïώην ΙστοÏιογÏάφου στην υπηÏεσία του Î’Ïάχμα. Το ψυχικό κÏκλωμά του θα μεταμοσχεÏονταν στο σώμα μιας γυναίκας με Îξι μάτια, Ï€ÏοκειμÎνου να μποÏÎσει να ανταποκÏιθεί στις νÎες του αÏμοδιότητες ως ανώτατος μεταφÏαστής των ΙεÏών Κατάστιχων. Σε αυτά, ο ΙστοÏιογÏάφος θα μετÎφÏαζε και θα μετÎφεÏε την ολοκληÏωμÎνη και ακÏιβή ιστοÏία του ανθÏώπινου είδους, από τους αιώνες Ï€Ïο Επαφής ως σήμεÏα. Άλλα Îξι σώματα, με εξίσου ενδιαφÎÏουσες μεταλλάξεις ήταν σε ετοιμότητα, Ï€ÏοκειμÎνου να διασφαλίσουν την ολοκλήÏωση του ÎÏγου του.
Η Οόνα Îξυσε το κεφάλι της, στο σημείο που ο όγκος της ξεπÏόβαλε από τη βάση του κÏανίου της. Το δÎÏμα ήταν άγÏιο στην υφή, αλλά υποχωÏοÏσε εÏκολα υπό ελάχιστη πίεση, στÎλνοντας Ïίγη σε ολόκληÏο το σώμα της. Είχε φÏοντίσει να κÏÏψει τη δυσμοÏφία της με ομοιό-μακιγιάζ, αλλά το είχε εγκαταλείψει για Îνα ενιαίο τατουάζ ΡόÏσαχ, που κυλοÏσε και άλλαζε μοÏφή επάνω στο σκαλπ της, κÏÏβοντας τη δυσμοÏφία της.
Η ίδια είχε εκτεθεί σε ÏαδιενεÏγή ακτινοβολία, Ï€ÏοκειμÎνου να Ï€ÏοκαλÎσει αυτή την επιβλαβή ανάπτυξη των εγκεφαλικών της κυττάÏων. Της το είχαν κάνει επειδή ο εγκÎφαλός της αποδεικνÏονταν ανεπαÏκής για τους σκοποÏÏ‚ της σÎκτας στην οποία είχε μεγαλώσει, Îνα παÏακλάδι των ΙστοÏιογÏάφων-Πολεμιστών που επιβίωνε από χιλιετίες Ï€Ïο Επαφής. Ήταν μÎÏος της ενηλικίωσής της. Σκοπός τους ήταν να διασώσουν τα μεγαλÏτεÏα ÎÏγα λογοτεχνίας που ολοκληÏωτικοί ηγÎτες ήθελαν να αφανίσουν, απομνημονεÏοντάς τα. Από γονιό σε παιδί, η παÏάδοση διατηÏοÏνταν ζωντανή, αλλά καθώς η ανάγκη για τη διατήÏησή της σταδιακά εξαλείφονταν, μειώνοντας τους αÏιθμοÏÏ‚ τους με γεωμετÏική Ï€Ïόοδο, Îλαβαν νÎα μÎÏ„Ïα.
Ο ανθÏώπινος εγκÎφαλος κÏÏβει μια πληθώÏα μυστηÏίων, τις οποίες η ανθÏωπότητα, παÏά την Ï„ÏÎχουσα δÏναμη και δόξα της δε θÎλησε ποτΠπÏαγματικά να αναπτÏξει, απολαμβάνοντας την ανωτεÏότητά τους σε μικÏÎÏ‚ δόσεις. Ήταν καλό να θεωÏείς τον εαυτό σου δικαιωματικό άÏχοντα του ΣÏμπαντος, αλλά η γνώση ότι η ηγεμονία σου δεν κάλυπτε παÏά Îνα δισεκατομμυÏιοστό του μεγÎθους του τιτάνα που σε φιλοξενοÏσε, όπως και ότι Îνα μεγάλο μÎÏος της φÏσης του ήταν απÏοσδιόÏιστο και Ï€ÎÏα από τον Îλεγχό σου, ήταν καταστÏοφική.
Έτσι, η ανθÏωπότητα εν γνώσει της, εμπόδιζε την ανάπτυξη της νοητικής δυνατότητας της, αναβάλλοντας τη φώτιση μÎχÏι τη στιγμή που θα ήταν Îτοιμη να τη χωνÎψει.
Η μνήμη του μÎσου ανθÏώπου, αν και μποÏεί να αποθηκεÏσει τεÏάστιες ποσότητες πληÏοφοÏιών, αδυνατεί να απομνημονεÏσει κατά γÏάμμα πάνω από Îνα με δÏο εκατομμÏÏια λÎξεις σε σειÏιακή κατάταξη. Στην πεÏίπτωση της Οόνα, αυτό σήμαινε ότι μποÏοÏσε να απομνημονεÏσει κατά γÏάμμα τα ÎÏγα αÏκετών μεγάλων ανθÏώπων φιλοσόφων, αλλά θα ÎÏ€Ïεπε να θυσιάσει Îνα μÎÏος της Ï€ÏοσωÏινής της μνήμης για να μποÏÎσει να καλÏψει τη βιβλιογÏαφία Îστω ενός.
Οι γονείς της την Ï…Ï€Îβαλαν σε μια θεÏαπεία, που σκοπό είχε να Ï€ÏοκαλÎσει Îναν όγκο στον εγκÎφαλό της, διπλασιάζοντας Îτσι τον αποθηκευτικό της χώÏο. Î ÏοκειμÎνου να μην πεθάνει από την πάθηση αυτή, η Οόνα υποβλήθηκε σε μια εκτεταμÎνη θεÏαπεία, βασισμÎνη στην κατανάλωση ψυχοτÏοπικών ουσιών, η οποία θα της επÎÏ„Ïεπε να εξημεÏώσει τον όγκο της, χωÏίς να αφήνει πίσω της ίχνος εθισμοÏ.
Δυστυχώς για την Οόνα, η ψευδαίσθηση και η φυγή από τη ζωή ήταν Ï€Î¿Î»Ï Î¼ÎµÎ³Î¬Î»Î¿Ï‚ πειÏασμός για να ξεπεÏάσει. Εκπαίδευσε τον όγκο της και απομνημόνευσε βιβλία, τηÏώντας τις παÏαδόσεις της. ΣυνÎχισε την κατανάλωση των απαÏαίτητων ψυχοτÏοπικών, βυθιζόμενη όλο και πεÏισσότεÏο σε μια ψευδαίσθηση αυξανόμενης Îντασης. ÎœÎσα σε μεÏικοÏÏ‚ μήνες, το ντελίÏιο στο οποίο βυθιζόταν συνÎπιπτε με τη Ïουτίνα απομνημόνευσης της. Αγνόησε τις μικÏÎÏ‚ Ï„Ïαγωδίες που χτÏπησαν την οικογÎνειά της. Στο Ï„Îλος του χÏόνου, οι γονείς της είχαν πλÎον πειστεί ότι η κόÏη τους δεν είχε καμία απολÏτως επαφή με την Ï€Ïαγματικότητα και εγκατÎλειψαν την Οόνα, η οποία είχε πλÎον δημιουÏγήσει Îνα ολόδικό της κόσμο, μÎσα στον οποίο ζοÏσε τη ζωή της, Ï„ÏοφοδοτοÏμενη από μία σταθεÏή Ïοή παÏαισθησιογόνων.
Στα δÎκατα Îκτα της γενÎθλια, το ντελίÏιο της Οόνα, εξαιτίας μίας εξωφÏενικής σÏμπτωσης, συγχÏονίστηκε πλήÏως με την Ï€Ïαγματικότητα γÏÏω της.
Όπως διαπίστωσε αÏγότεÏα, οι γονείς της είχαν πεθάνει από ηλικία και η πεÏιουσία τους είχε ξοδευτεί για να συντηÏήσει τις ανάγκες της κόÏης τους. Το σώμα της είχε συντηÏηθεί Ï„Îλεια, σε μία κατάσταση στάσης, με ταχÏτητα ενός Îτους σωματικής ηλικίας για κάθε Ï€Îντε χÏόνια Î±Î½Ï„Î¹ÎºÎµÎ¹Î¼ÎµÎ½Î¹ÎºÎ¿Ï Ï‡Ïόνου.
Η Οόνα είχε δημιουÏγήσει Îνα δικό της οÏίζοντα γεγονότων μÎσα στο εθισμÎνο της μυαλό. Η συνειδητοποίηση αυτή Îγινε μεÏικά δευτεÏόλεπτα μετά το συγχÏονισμό.
Έχοντας χάσει ακόμη και το ντελίÏιο το οποίο τη συντηÏοÏσε, η Οόνα επιχείÏησε να καταφÏγει σε ισχυÏότεÏες ουσίες, οι οποίες με τη σειÏά τους απÎτυχαν να βοηθήσουν την κατάστασή της. Η βιοχημεία του εγκεφάλου της είχε μεταλλαχθεί σε Ï„Îτοιο βαθμό, που πλÎον τα βιολογικά της ÏŒÏγανα αφομοίωναν τα ναÏκωτικά και τα μετÎÏ„Ïεπαν στους χυμοÏÏ‚ που συντηÏοÏσαν τη ζωή της.
Ήταν η Ï€Ïώτη άνθÏωπος στην καταγεγÏαμμÎνη ιστοÏία που είχε καταφÎÏει να βυθιστεί σε αμετάκλητη νηφαλιότητα.
Οι ήχοι, τα γεγονότα, τα δεδομÎνα, οι διαφημίσεις, οι πληÏοφοÏίες που κινοÏνταν γÏÏω της πεÏνοÏσαν με Ï„ÏομεÏή ταχÏτητα μÎσα στο μυαλό της αφιλτÏάÏιστες από τα συστήματα άμυνας του εγκεφάλου. Η Οόνα διαπίστωσε ότι είχε πια επιφοÏτιστεί με την ικανότητα να καταγÏάφει, να Ï€ÏοβλÎπει και να επεξεÏγάζεται κάθε μικÏή πληÏοφοÏία γÏÏω της.
Με ελάχιστη Ï€Ïοσπάθεια, μποÏοÏσε επίσης να τη διαμοÏφώσει. Στην αÏχή, Ï€ÎÏασε το χÏόνο της παÏαποιώντας διαφημιστικÎÏ‚ πινακίδες, Îπειτα Ï€Ïοκαλώντας μικÏοσκοπικÎÏ‚ παÏεκκλίσεις στις Ïότες λειτουÏγίας διάφοÏων μηχανοειδών που εÏχόταν σε επαφή και Ï„Îλος, Ï€Ïοκαλώντας μία και μοναδική μαζική κατάÏÏευση των συστημάτων Ï€Ïοσγείωσης ενός σκάφους, Ï€Ïοκαλώντας μια αλυσιδωτή ÎκÏηξη που αχÏήστευσε τα συστήματα επικοινωνίας με τα ανώτεÏα επίπεδα της Μαχάτ.
Σε αυτή την τομή της ζωής της, της δόθηκε η επιλογή να υπηÏετήσει την ΑυτοκÏατοÏία ή να μετενσαÏκωθεί σε μία συστάδα μυκήτων στο κουβοÏκλιο ενός ÎµÏ€Î¹Î²Î±Ï„Î·Î³Î¿Ï ÏƒÎºÎ¬Ï†Î¿Ï…Ï‚.
Η Οόνα επÎλεξε να υποτάξει το χάÏισμά της στην υπηÏεσία της ανθÏωπότητας. Φυσικά, μια γυναίκα με τις δικÎÏ‚ της δυνατότητες δε θα ήταν δυνατό να χαÏαμιστεί στη διαδικασία της εκπαίδευσης ενός Î±Ï€Î»Î¿Ï ÏƒÏ„Ïατιώτη, οÏτε φυσικά και να εξαπολυθεί στο πεδίο της μάχης. Έτσι, τοποθετήθηκε στη μοναδική μονάδα Ï„Î±ÎºÏ„Î¹ÎºÎ¿Ï ÎºÏÎ±Ï„Î¹ÎºÎ¿Ï ÏƒÏ„ÏÎ±Ï„Î¿Ï Ï„Î·Ï‚ ΤÎÏÏα Î Ïίμα, τον ΓÏγη.
Î’Îβαια, η παÏαμικÏή υπόνοια της ÏπαÏξης μιας Ï„Îτοιας μονάδας ήταν απλά πόνημα της Ï€Ïοπαγάνδας Ï„Ïίτων, που αποσκοποÏν στο να αμαυÏώσουν τη δόξα, τη δÏναμη και την ακεÏαιότητα του στÏατοÏ. Με κανÎνα Ï„Ïόπο δεν υπάÏχει, στο πλαίσιο του κÏατικοÏ, Ï„Î±ÎºÏ„Î¹ÎºÎ¿Ï ÏƒÏ„ÏατοÏ, μια ομάδα κατασκοπείας, παÏακολοÏθησης και σαμποτάζ, ειδικευόμενη στην Ï„ÏομοκÏατία. Ο λαός της ΤÎÏÏα Î Ïίμα και οι εκατοντάδες του οÏγανώσεις, κÏατικÎÏ‚, θÏησκευτικÎÏ‚ και μη, συνάδουν απόλυτα με την καθεστηκυία τάξη, καθιστώντας επομÎνως την ÏπαÏξη μιας ομάδας σαν το ΓÏγη δίχως νόημα. ΠεÏαιτÎÏω απόδειξη της μη-ÏπαÏξης του ΓÏγη τίθεται από τη μη-διεξαγωγή εκατοντάδων Ï„ÏομοκÏατικών ενεÏγειών το χÏόνο και την άμεση επιστÏοφή όπλων μαζικής (και μεÏικοÏÏ‚) καταστÏοφής και ομήÏων από Ï„Ïίτες ομάδες.
Η ΤÎÏÏα Î Ïίμα, με τους είκοσι δισεκατομμÏÏια κατοίκους της, τη διεφθαÏμÎνη εξουσία της και τις εκατοντάδες ομάδες της που σιχαίνονται τη θÎση τους ως κατώτατες μοÏφÎÏ‚ ζωής στην κοινωνική αλυσίδα, είναι πιθανότατα ο πιο ειÏηνικός και ευήθης πλανήτης της ΠανανθÏώπινης ΑυτοκÏατοÏίας.
Οι αντιφÏονοÏντες σε αυτή την άποψη εκτελοÏνται πάÏαυτα.
Η τοποθÎτησή της φυσικά στο ΓÏγη είχε και τα θετικά της: δεν αναγκαζόταν να υποστεί την ψυχική εξάντληση της εκπαίδευσης του μÎσου στÏατιώτη, δεν υποχÏεοÏνταν να υπακοÏσει σε εντολÎÏ‚ αξιωματικών και κυÏιότεÏο από όλα, δεν υποχÏεοÏνταν να δώσει πλήÏεις και σαφείς αναφοÏÎÏ‚ σχετικά με την εκτÎλεση της αποστολής της ή την τυχόν σπατάλη κÏατικά χοÏηγοÏμενων εφοδίων. Επίσης, τοποθετοÏνταν σε διμοιÏίες με εξαιÏετικά ενδιαφÎÏοντες και καταστÏοφικά επικίνδυνους χαÏακτήÏες, όπως τον Ραλφ και τον Τόνυ.
Όλα αυτά Ï€Ïονόμια επισκιάζονταν παÏόλα αυτά από την ίδια τη φÏση των υποχÏεώσεών της, που πεÏιστασιακά την είχαν υποχÏεώσει να συντÏίψει επιβατηγά σκάφη σε κατοικημÎνες συνοικίες, ώστε να συγκαλÏψει τη δολοφονία κάποιου αντιφÏονοÏντα.
Η Οόνα σηκώθηκε από το κÏεβάτι της και Ï„Îντωσε τα χÎÏια της για να διώξει το μοÏδιασμα.
«’Η παÏοÏσα φÏση της μακÏÏŒ-πολιτικής αφήνει ως μοναδικÎÏ‚ επιλογÎÏ‚ την ομοιογÎνεια ή τη γενοκτονία’ ποιος το χε πει αυτό;» Ïώτησε ο Τόνυ.
«ΧαÏάντ ο ΤÏίτος, επιστολÎÏ‚ Ï€Ïος τον Î ÏÎσβη των Σάουμ, 5500 μΕ. ΜεÏικÎÏ‚ μÎÏες Ï€Ïιν τη μάχη στο ΌλντÏεν.» απάντησε μηχανικά.
«Δεν είναι πεÏίεÏγο όμως; Μετά από μεÏικÎÏ‚ χιλιάδες χÏόνια διαστÏικής εξάπλωσης, Îχοντας φεÏθεί σα σχιζοφÏενείς φονιάδες, επιτÎλους συναντάμε δÏο λαοÏÏ‚ που Îχουν τη δυνατότητα να μας σταματήσουν. Και είναι εξίσου σχιζοφÏενείς και φονιάδες όσο και εμείς.»
«’ΥπάÏχουν δÏο στοιχεία που είναι αφθονÎστεÏα στο ΣÏμπαν: το υδÏογόνο και η ηλιθιότητα, αλλά ειλικÏινά δε μποÏÏŽ να πω ποιο είναι πεÏισσότεÏο’» πετάχτηκε ο Ραλφ.
«Αν και αÏχικά αυτό το απόφθεγμα ανήκει στον ΆλμπεÏÏ„ Άινσταϊν, είναι διασκευασμÎνο από τον ΧάÏλαν Έλισσον, άγνωστη πηγή» απάντησε η Οόνα. Η αμεσότητα της απάντησής της την ενόχλησε και ο Ραλφ φαινόταν να το διασκεδάζει.
«Ακόμη και Îτσι, δεν υπάÏχει δικαιολογία για αυτό που συμβαίνει. Έχουμε στα χÎÏια μας κάτι που μποÏεί να αλλάξει το ΣÏμπαν και το εξαντλοÏμε σε γενοκτονίες και επÎκταση; Δε μποÏοÏμε απλά να κάνουμε τα πάντα…καλÏτεÏα;» συνÎχισε ο Τόνυ.
«Είμαι σίγουÏος ότι και οι ΣισÏφιοι Îκαναν την ίδια ακÏιβώς εÏώτηση και αποφάσισαν να την απαντήσουν. Μια ωÏαία Ï€ÏωÎα λοιπόν, εξαπλώθηκαν σε κάθε γωνιά κάθε κατοικοÏμενου κόσμου και τους μοίÏασαν τεχνολογία και φώτιση, κÏατώντας στα χÎÏια τους την απάντηση για σχεδόν κάθε εÏώτηση εκτός από το νόημα της ζωής, ώσπου μια μÎÏα, ÎÏιξαν μια ματιά να δουν πως τα χαν πάει μÎχÏι Ï„ÏŽÏα και-»
«Îτα-νταααν» δήλωσε χαÏοÏμενα ο Ραλφ. Η μοÏφή του δεν άλλαξε, αλλά η Οόνα ήταν σίγουÏη ότι στο μυαλό του ανδÏοειδοÏÏ‚, αυτό αντιστοιχοÏσε στο Ï„Ïάβηγμα της κουÏτίνας πίσω από την οποία κÏυβόταν η επαίσχυντη ανθÏωπότητα.